Bazen öyle bir zaman oluyor ki sevgilim , çekip gidesim geliyor uzaklara .. Seni burada bırakıp gitmek , sensiz ,aşksız ve yalnız ..Yapamıyorum ne kadar senden uzak şehirlere kaçsam da aşk dolu kalbim gene benimle geliyor , onu çıkarıp atamıyorum ki içimden .. Ne kadar herkesten kaçabilse de insan bir kendinden kaçamazmış doğru , herkesten kaçıyorum bazen senden bile ama bir türlü sana aşık olan benden kaçamıyorum . Hep seni istiyor , kokunu ,gözlerini ..Her zaman ki gibi yoksun yine . Yine insanların sözlerine aldanıp bir kerecik olsun beni dinleme zahmetine girmedin .Senin için sana aşık olan kadından çok dostlarının söyledikleri önemliydi değil mi ? Bana onca nefret sözleri söylenirken ben nasıl hala seviyorum peki seni ?
Onunla mutlu olmanı istemiyorum .. Eskiden derdim o mutlu olsun yeter diye .Ama artık öyle değil tamam benimle olma , ama onunla da olma ya da bir başkasıyla ... Özlem iyice bencilleştirdi beni .. Seni paylaşamıyorum kimseyle bunu anlamak çok mu zor ?
Kaç kere geldim kapına , affetmen için kabul etmedin .. Ne seviyorum diyebildin gözlerimin içine bakarak ne de sevmiyorum git ! diyebildin .. Unut dedin değil mi unut ! keşke o kadar kolay olsa sevgilim ..Unut denildiğinde unutabilse insan çıkarıp atabilse kalbinden bir hamleyle .. Olmuyor biliyorum benimle olmuyor , söylenenleri sindiremiyorsun .. Peki ya beni hiç mi düşünmüyorsun ? Benim düştüğüm bu basit ve can yakıcı durumu . Hiç bir zaman benim yerime koymadın kendini .. Bu yüzden belki de bu bencilliğin , sadece kendini düşünmen ... Ahh benim sevgisinde bencil sevgilim .. Biraz olsun beni de düşünebilsen keşke benim düştüğüm bu durumun beni nasıl incitip yok ettiğini .. Keşke görebilsen ..
Bak gördün mü sayfalarım yine keşkelerle doldu .. Senden sonra hep keşkelerle dolmaya başladı zaten .. Anla artık beni , bir kerecik olsun benim yerime koy kendini .. Gör senin için her şey silebilecek o aşık kadını ..
Güç ver bana çevremde ki o kadar pisliğe rağmen hayat tarafından bana verilen en güzel ödüldün sen . O dağları yıkacak bakışların , dimdik ayakta duruşun … Güç ver sevgilim bana .. Dokunuşlarınla bakışlarınla sevginle .. Ama yoksun değimli başka tenlerde başkalarının gözlerine bakarak onlara güç veriyorsun . Unuturum sandım seni silerim atarım kalbimden ama bak yapamadım hala gizli gizli seni izlemek istiyor kalbim .. Geceleri kuytu köşelerde hayalinle buluşuyor ruhum senin haberin olmasa bile . Nasıl sevebildim seni bu kadar hala anlamıyorum . Ama inan senden başkasını istemiyorum hayatımda yaptığın hataları da umursamıyorum nedense .. Seviyorum oğlum seni ..! Hem de delicesine ama o ilk günkü gibi değil daha fazla daha içten daha derin .Şimdi fotoğrafın var baş ucumda kendimi güçsüz hissettiğimde mücadele etmekten yorulduğumda gözlerim direk fotoğrafına kayıyor . Sen olmasan da ondan güç alıyorum . Kimlerlesin şuan kimin için atıyor kalbin uzaklarda bilmiyorum . Neler yapıyorsun .? Alışkanlıkların değişti mi yoksa hala aynı şeyleri mi seviyoruz .? Başkalarında bana ait parçalar arıyor musun .? Yoksa beni unuttu mu kalbin . ? O kadar sevmeme rağmen seni yine de kendime sormadan edemiyorum ‘acaba gerçekten sevdi mi beni ’ diye .. Keşke , keşke bunun doğru cevabını öğrenme fırsatım olsaydı . Ama inan yine de vazgeçemezdim seni sevmekten .! Sen diğerlerinden farkıydın öncekilerden .. Sonra kilerden demiyorum ; çünkü senden ‘sonra ’ olur mu bilmiyorum kalbim senden başkasını kabul etmeyecek . Ve eğer bir gün dönüp gelirsen bana lütfen emin olursan sevginden gel .. ! O zaman beni bıraktığında ki sevgimden bin kat sevgiyle geleceğim kollarına … Seni seviyorum ..
