'Pollyana '

Oturdum şehrin o muazzam manzarasına karşı yaktım bir sigara ve düşüncelere daldım . Kimdim ben . ? Yaşadıklarımdan pişman mıydım , hayatımda keşkeler var mıydı .?

Aslında yaşadığım hiçbir şeyden pişmanlık duymamıştım bu zamana kadar. Ne yaşadıysam onları kabullenmiştim. Yaptığım her şeyin arkasında durmuştum. Keşkelerle dolu değildi hayatım , ne yapmak istediysem onu yapmıştım . Yapmadığım şeyleri ise umursamamayı tercih etmiştim. Zaten onları yapmaktan vazgeçen bendim. Yani her zaman kendi
istediğim hayatı yaşamıştım yapamadığım şeyler için ya da yapıp da pişman olduğum şeyler için başkalarını suçlamamıştım. Bu benim hayatımdı ve ne yaşandıysa benim tercihlerim doğrultusunda yaşanmıştı.

Çok şey yaşadım bazen üzüldüm bazen kırıldım bazen kızdım , ama yaşadığım her olayın sonunda mutlu olmayı bildim . Benim hayatıma girip beni üzen insanları bile gülümseyerek hatırladım çünkü onlar sayesinde olgunlaştım. Onlar sayesinde ben oldum . Geçmişimde derin yaralar var belki de insanların nefretle bakacağı şeyler yaşadım ama hepsinde bir mutluluk payı çıkarmayı bildim bir bakıma polyanacılık oynadım. Evet aslında yaptığım buydu ‘polyanacılık ’ her şeye olumlu bir yanı ile yaklaşmak . Aslında zor bir tercih sizi üzen ya da yaralayan şeyleri umursamamak ama ben yaptım yapmaya da devam ediyorum . Beni yaralayan insanlara inat dimdik ayakta durup gülümsüyorum ; çünkü hayat çok kısa ve bana değer vermeyen insanlar için üzülmem saçma !

Bazen hiç kalkamayacakmış gibi yere yapıştım , tökezledim o an ölmek istedim ama kafamı kaldırıp baktığımda benim canımı yakan insanların hayatlarına devam ettiklerini gördüm .Sonra kendimi sorgulamaya başladım ‘ ben neden bu kadar acı çekiyorum ki kim için ne için ? ‘ hemen kendimi toparladım . Üstümdeki çamurları temizleyip hayatıma devam ettim . Ben ne kadar hayatıma devam etmeye çalışsam da üzerimde kalan çamur lekeleri bunu engelledi . Bu lekeleri gören herkes çamur fırlatma çabasına girdi . Ama ben buna izin vermemeye çalıştım onların attığı her çamuru her pisliği temizleyip devam ettim hayatıma . Şimdilerde çok yorgun olsam da bu savaşlardan dolayı hala aynı gülümseyen suratla devam ediyorum hayatıma ; çünkü hayat bu sana atılan her çamuru temizleyip devam etmelisin ayakta kalmalısın . Yoksa yaşayamazdım . Yani bir bakıma ‘polyanacılık ’ oynamalısın ..