Aniden bir sessizlik çöktü şehre . Arabaların sesleri kesildi . İnsanlar konuşmayı bıraktı . Acaba yine bu şehri birileri mi terk ediyor diye düşünmeden edemedim . Sanki çok önemli biri şehri terk ediyordu ve bütün şehir yas tutuyordu . Her yer çok sessiz .. Bu durum çok ürkütür oldu beni neden kimse ses çıkarmıyor neden herkes sustu .!! Bunca yıldır sessizliği ararken şimdi bu sessizlik rahatsız edici olmaya başladı .Bir ayak sesi , şehirde ki insanların evlerine , iş yerlerine yetişme telaşları .. Nerede onca insan nereye kayboldular .. Şehir .. Ahh bu şehir neden bu kadar sessiz ..? İşte beklediğim adam geldi .. Açmış kollarını bana yaklaşıyor .. Koşuyorum ona doğru atlıyorum boynuna ‘neredeydin sen ? Çok korktum ’ diyorum . Sarılıyor bana sımsıkı sanki geç kaldığından dolayı pişmanmış , benim korkmuş olmama üzülmüş gibi sıkıca sarılıyor bütün gücünü bana verip korkularımı almak istercesine ..Kendimi bırakıyorum kollarına , sanki onun kollarındayken kimse bana zarar veremezmiş gibi hissediyorum . Huzur buluyorum , hiç kıpırdamıyorum eğer kıpırdarsam bu şehri terk edecekmiş gibi geliyor . Duruyorum öylece gözlerim kapalı , yavaş yavaş onu hissetmemeye başlıyorum . Gözlerimi açmaya korkuyorum eğer açarsam ve orada olmazsa diye çok korkuyorum . Sonra cesaretimi toplayıp açıyorum gözlerimi .. Yok .. Yok işte gitmiş .! Her yer bomboş kimse yok . Koşmaya başlıyorum sanki ona yetişebilirmişim gibi nefesim kesiliyor ben ne kadar koşarsam koşayım yetişemiyorum .. Gitti işte gitti .. Olduğum yere yığılıp kalıyorum . Ağlamaya başlıyorum ..
Sonra yavaş yavaş gözlerim açılıyor . Bir rüyaymış bu olanlar yaşananlar . Yine şehrin o rahatsız edici gürültüsü ama durmasın istiyorum devam etsin hemen sağıma dönüyorum evet hala orada sevdiğim adam hala yanımda iyice sokuluyorum koynuna kokusu geliyor buram buram yine uykuya dalıyorum huzurla ..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder