Merhaba sevgilim ,
Yine ben geldim. Uzun zaman oldu yine değil mi? Bu sefer senin karşına başım yukarıda dimdik çıkamıyorum. Büyük bir hata yaptım. Belki de bunu biliyorsun. Neyse aslında konuşmak istediğim bu değil seninle. Geceleri yine uyuyamıyorum sabahlıyorum aslında, çünkü yaptığım hatayla yüzleşmek gerçekten zor. Bunu nasıl yaptığımı hala anlayamıyorum ama beni affetmen için sana yalvarmayacağım çünkü bunu yapmaya hakkım yok biliyorum.
Sürekli eski anılarımız geliyor aklıma seni düşünmeden edemiyorum. En son yapmak istediğim artık yoluma devam edip seni hayatımdan tamamen çıkarmaktı ama pek başarılı olamadım. Olduğum noktadan daha da berbat bir haldeyim biliyorum. Sana hep kızıyordum onlara inandığın için, sanırım haklıymışsın onlara inanmakta; çünkü tamda inandığın şekilde karşındayım. Alçak, yüzüne bakılmaya değmeyecek ve asla senin kalbine sahip olamayacak birisi olarak. Ne yapmam gerektiğini nasıl devam etmem gerektiğini bilmiyorum. Artık bir ümidim de yok; çünkü bunu ne sen kaldırabilirsin ne de ben. Bu şekilde asla tekrar başlama gibi bir şansımız yok biliyorum.
Bir hiçliğin tepesine oturmuş hayal bahçesinin kurumuş toprağını suluyorum.Gelemeyeceğini bildiğim halde belki ileride hiçbir şey olmaz ve devam ederiz diye hayal ediyorum.Her gece seni arıyorum yine yanımda varlığınla güçleniyorum.Bazı geceler gerçekten zor oluyor sanki bana nefretle bakan gözlerini görüyorum.Ağlıyorum ve susuyorum .Ne söyleyebileceğim bir şey var nede yapabileceğim.Yaptıklarımı geri alamam biliyorum.En azından gelecekte yapacaklarımı senin sevgilin olarak daha doğru ve düzgün bir şekilde yaparım.Ne kadar çok saçmalıyorum değil mi ? Olmayacak hayaller kurup sonra da hayal kırıklığına uğruyorum.Ama aslında seninle tanıştığımdan beri olanlar bunlar sevgilim, seninle tanıştığımdan beri hayal kırıklığına uğruyorum.Üzülüyorum yıpranıyorum , kırılıyorum.Ama bunlarla yaşamayı öğrendim.Aşk kırıntılarıyla yaşıyorum.
Kuru bir toprağı suluyorum hala belki bir gün emeklerimin karşılığını verir ve meyve verir diye.Ya olursa diyerek yaşıyorum.Ya severse , ya dönerse , ya affederse ... Çok fazla ümitsizlik varken aslında biraz da hala ümidim var .En azından beni ayakta tutacak kadar .Aciz bir kadına dönüştüm yine .Hani o senin yıkılmayan gücünden güç alıyordum ya eskiden artık öyle değilim sevgilim.Sen yoksun ya bende ki o eski güçte kalmadı.Aciz ve yitik bir kadın var .Eğer geri dönersen sen daha çok hayal kırıklığına uğrayacaksın çünkü bıraktığın kadın değilim artık .Eski anlamın kalmadı buralarda.Ben kendimi bütün hayal kırıklıklarına hazırlarken senin bunlardan haberin yok.Olsun varsın sevgilim sen bilme bu halimi.Dönmemelisin belki de geri , bunca nefretine alışmışken anlamını bulamadığında olacakları kaldırabilir miyim bilmiyorum.O zaman geri dönmenin sevinciyle yaşarken bir anda nefretinle ve hayal kırıklığınla karşılaşırsam ne yaparım bilmiyorum.Ben senin her halini biliyorum ve öyle de sevdim seni .. Ama sen bilmiyorsun benim her halimi saklandım senden çoğu zaman kaçtım.Sen görmek istediğin çirkinlikleri ve güzellikleri gördün.İçimde ki bu aciz kadını asla tanımadın.Hiç dönüp elini uzatmadın.Kurtarmaya çalışmadın beni o karanlıklardan.Sana göre zaten ben oralarda olmalıydım .Ve nefret ettiğim tarafı ne biliyor musun ? Zamanla senin inandığın o çirkin kadına dönüştüm.Her zaman senin söylediklerinde bir haklılık payı aradım.Şanslısın ki buldum.O nefret ettiğin çirkin insanlardan oldum.Her zaman ki gibi seni haklı çıkardım.Artık inandığın bir insan olarak karşındayım ; ama asla bıraktığın gibi kalmadım.Büyüdüm , duvarlar ördüm , yıprandım ve yoruldum.Şimdi bu bataklıktan beni çıkarmaya ne senin gücün yeter ne de aşkın .O yüzden belki de asla arkana bile bakmamalısın.Hayatına devam etmelisin.Geri dönüp bana hatalarımı söyleyip beni daha fazla utandırmamalısın.Ben bunu her gece yapıyorum kendime . Gelme , olmayan hayalin bile canımı yakarken birde sen gelip beni öldürme ..
Yine ben geldim. Uzun zaman oldu yine değil mi? Bu sefer senin karşına başım yukarıda dimdik çıkamıyorum. Büyük bir hata yaptım. Belki de bunu biliyorsun. Neyse aslında konuşmak istediğim bu değil seninle. Geceleri yine uyuyamıyorum sabahlıyorum aslında, çünkü yaptığım hatayla yüzleşmek gerçekten zor. Bunu nasıl yaptığımı hala anlayamıyorum ama beni affetmen için sana yalvarmayacağım çünkü bunu yapmaya hakkım yok biliyorum.
Sürekli eski anılarımız geliyor aklıma seni düşünmeden edemiyorum. En son yapmak istediğim artık yoluma devam edip seni hayatımdan tamamen çıkarmaktı ama pek başarılı olamadım. Olduğum noktadan daha da berbat bir haldeyim biliyorum. Sana hep kızıyordum onlara inandığın için, sanırım haklıymışsın onlara inanmakta; çünkü tamda inandığın şekilde karşındayım. Alçak, yüzüne bakılmaya değmeyecek ve asla senin kalbine sahip olamayacak birisi olarak. Ne yapmam gerektiğini nasıl devam etmem gerektiğini bilmiyorum. Artık bir ümidim de yok; çünkü bunu ne sen kaldırabilirsin ne de ben. Bu şekilde asla tekrar başlama gibi bir şansımız yok biliyorum.
Bir hiçliğin tepesine oturmuş hayal bahçesinin kurumuş toprağını suluyorum.Gelemeyeceğini bildiğim halde belki ileride hiçbir şey olmaz ve devam ederiz diye hayal ediyorum.Her gece seni arıyorum yine yanımda varlığınla güçleniyorum.Bazı geceler gerçekten zor oluyor sanki bana nefretle bakan gözlerini görüyorum.Ağlıyorum ve susuyorum .Ne söyleyebileceğim bir şey var nede yapabileceğim.Yaptıklarımı geri alamam biliyorum.En azından gelecekte yapacaklarımı senin sevgilin olarak daha doğru ve düzgün bir şekilde yaparım.Ne kadar çok saçmalıyorum değil mi ? Olmayacak hayaller kurup sonra da hayal kırıklığına uğruyorum.Ama aslında seninle tanıştığımdan beri olanlar bunlar sevgilim, seninle tanıştığımdan beri hayal kırıklığına uğruyorum.Üzülüyorum yıpranıyorum , kırılıyorum.Ama bunlarla yaşamayı öğrendim.Aşk kırıntılarıyla yaşıyorum.
Kuru bir toprağı suluyorum hala belki bir gün emeklerimin karşılığını verir ve meyve verir diye.Ya olursa diyerek yaşıyorum.Ya severse , ya dönerse , ya affederse ... Çok fazla ümitsizlik varken aslında biraz da hala ümidim var .En azından beni ayakta tutacak kadar .Aciz bir kadına dönüştüm yine .Hani o senin yıkılmayan gücünden güç alıyordum ya eskiden artık öyle değilim sevgilim.Sen yoksun ya bende ki o eski güçte kalmadı.Aciz ve yitik bir kadın var .Eğer geri dönersen sen daha çok hayal kırıklığına uğrayacaksın çünkü bıraktığın kadın değilim artık .Eski anlamın kalmadı buralarda.Ben kendimi bütün hayal kırıklıklarına hazırlarken senin bunlardan haberin yok.Olsun varsın sevgilim sen bilme bu halimi.Dönmemelisin belki de geri , bunca nefretine alışmışken anlamını bulamadığında olacakları kaldırabilir miyim bilmiyorum.O zaman geri dönmenin sevinciyle yaşarken bir anda nefretinle ve hayal kırıklığınla karşılaşırsam ne yaparım bilmiyorum.Ben senin her halini biliyorum ve öyle de sevdim seni .. Ama sen bilmiyorsun benim her halimi saklandım senden çoğu zaman kaçtım.Sen görmek istediğin çirkinlikleri ve güzellikleri gördün.İçimde ki bu aciz kadını asla tanımadın.Hiç dönüp elini uzatmadın.Kurtarmaya çalışmadın beni o karanlıklardan.Sana göre zaten ben oralarda olmalıydım .Ve nefret ettiğim tarafı ne biliyor musun ? Zamanla senin inandığın o çirkin kadına dönüştüm.Her zaman senin söylediklerinde bir haklılık payı aradım.Şanslısın ki buldum.O nefret ettiğin çirkin insanlardan oldum.Her zaman ki gibi seni haklı çıkardım.Artık inandığın bir insan olarak karşındayım ; ama asla bıraktığın gibi kalmadım.Büyüdüm , duvarlar ördüm , yıprandım ve yoruldum.Şimdi bu bataklıktan beni çıkarmaya ne senin gücün yeter ne de aşkın .O yüzden belki de asla arkana bile bakmamalısın.Hayatına devam etmelisin.Geri dönüp bana hatalarımı söyleyip beni daha fazla utandırmamalısın.Ben bunu her gece yapıyorum kendime . Gelme , olmayan hayalin bile canımı yakarken birde sen gelip beni öldürme ..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder